Dışarıda sokaklar yanıyordu. İsyan hâlâ güzel, heybetli ve özgür esiyordu, yıkıcı yıkıcı. Hükümet başkanları çatılardan helikopterle kaçıyordu. Şenlikli alışvermeyiş kampanyaları ile büyük marketler talan ediliyordu. ‘Mohikanlar gibi ateşler yakılıyordu, -o sefer- Buenos Aires sokaklarında....
Sayın iktidar çalışma saatini günlük 4 saate indirirseniz, ek ordular, güvenlik güçleri, seçim endişeleri filan yaşamak zorunda kalmazsınız. Güle oynaya oyları kaparsınız. Top, tüfek, mahpushane ve elektronik kelepçe paraları cebinizde kalır. Belki siz de...
Çiftçiler kasede pirinç bitince, içine su koyuyor, onu içiyorlardı mutlaka. Pirinç kutsal sayılıyordu. Ziyan etmek günahtı. Çiftçiler yok olunca büyük şirketler daha pahalı satıyorlardı. Daha çok kâr ediyorlar ve borsa yükseliyordu. Çotanak gibi bir...
Labirentin bazı yerlerine peynir ya da tablet bilgisayarlar koyuyorlarmış sevgili denek arkadaşlarım, dikkatli olun, çıkmaz sokaktan beter bu… Siz de kendinizi bir labirentte hissetmiyor musunuz ? Sonu belli değil ve hatta sonu var mı...
İyi biliyorum diyebilirdim Honduras’ı. İki kere kaçak girmiş, bir kere sınır dışı edilmiştim. Direnişçilerin liderlerini de tanıyordum. Aynı barikata gitmiştik, birkaç kez. İsyan kardeşliği, sınıf arkadaşlığı gibi. Pek unutmuyor insan. Pasaportta Venezuela vizesini görünce...
Beyrut savaşa ve patlamalara alışık bir kent. Böyle yerlerde savaşın yıkımı sadece doğrudan, havada şarapnel parçalarının bedeninize çarpması ya da manalı manasız bir merminin sessizce vücudunuza saplanmasıyla olmuyor. Savaş, yaşam terazisinin en ağır çeken...
Sigortaları yoktu, bahçeden çıkarabildikleri altınla ancak güç bela karınlarını doyurabiliyorlardı ve ‘kooperatif iyi bir şey tabii ki’ diyorlardı ama katılmıyorlardı. Çünkü her gün sabah kalktıklarında, o gün mesela, 500 bin dolarlık, bir altın kayası...
Şu anda Juan Carlos, İspanya’da açılan davadan, dokunulmazlık yasasına göre yırtabilir görünüyor ama para aklanması nedeniyle İsviçre’de açılmış bir başka dava var ki bu başını ağrıtabilir. Eski ve işinde oldukça başarılı bir soyguncu arkadaşım...
Yan yana susabiliyorduk. Önceleri biraz Kafka’dan filan konuşmuştuk tabii ki, biraz daha önce, film yapmak üzerine giriş konuşmaları yapmıştık ama çok kısa zamanda susabileceğimizi bulunca, başlamıştı her şey. Hiç trafik sıkışıklığı yok burada dedim....