‘Altın herkes için bir süs eşyası olabilir, benim için ekmek’ diyordu bana Venezuela’da bir madenci kadın- Dinamit atanları da vardı kadınların, sadece madenlerin içinde değil, gösterilerde, sokak barikatlarında. La Paz’da bir semt pazarıydı. Küçük...
Bugün her şeye rağmen AKP’nin oy oranı yüzde otuzlarda görünüyor. Yani daha önceki parlamenter sistem olsa, AKP nerdeyse, yine tek başına iktidar olacakken, bugün, ittifak çalkantıları içinde, Alaattin’inin sihirli lambası ile uğraşıyor. İlk baştan...
Herkese istediği gibi sandviç yapıp, fazlaların arasına koyduğumun ve dağıttığımın kesin farkındaydı Mark. Hiç sesini çıkarmıyordu. İlginç bir iyilik anlayışı vardı. Mesela elinden neredeyse hiçbir iş gelmeyen bir genç kadını çalıştırıyordu. Herkes beni bekliyordu....
Neoliberal yıkım sadece -bizim eski tanımımızla- 3. dünya ülkelerini değil, merkez ülkeleri de paçalarından aşağıya çekiyor. Fransa’da geçen hafta 1. yılını tamamlayan ‘Sarı Yelekliler’ tam böyle bir hareket. Yani nedenlerinden doğru baktığımızda, hala devam...
Girişteki masada oturuyordu. Tabii ki kapı kilitli. Biri gelince önce yandaki camdan bakılıyor, eğer tanıdık değilse yavaşça kapının üzerinde cam açılıyordu. Eli belindeki silahtayken yapıyordu bütün bunları. Binada her zaman en az iki kişi...
Uzaktan eğitim ile ‘genel okul sistemi’ kendini tehlikeye atıyor ama televizyon seyretmekten ibaret okul, okulların tek yararlı şeyi ‘orta kantin’i de, ‘Hergele Meydanı’nı da imha ettiği için, ‘Hababam Sınıfı’ bile bir tarih öncesi anısı...
Elinde bir şey parladı Maria Mercedes’in. Dedim ay sızıyordu içeri. Nagant marka bir tabancaydı bu. Şu kocaman mermileri olandan. Rom da vardır yanında dedim. Güldü. Damdaki kamışların arasından, ay sızıyordu. Aslında üç sıra yapacaktık...
Öncelikle davranış biçimiyle Biden, bir adım daha öne çıkıyor, orta sınıf sevme terazisinde, efendi çocuk bu başkan… Cebimizde taşıdığımız küçük burjuva kantarımızla tartmaya devam ettiğimizde, başka ‘ehven’ tarafları da var yeni başkanın. Hayatımız ‘ehven...
Buenos Aires’te isyan günleriydi. Esrik bir özgürlük tadı vardı her yerde. Herkes hemen âşık olup, ardından yine âşık olabiliyordu mesela. Kendilerine sadakat duyuyordu herkes, kimse yalan söylemiyordu kendine ve kandırmaya çalışmıyordu kendini. Barın arkasında...
Depreme, salgına ve hatta yoksulluğa vs. karşı tek gerçek önlem, neoliberal kentlerin yıkılmasıdır. Birçok kez bahsettiğim gibi hiç de sanıldığı gibi ‘kent’e mecbur değiliz ve ancak demokratikleştirilmiş bir toprak yapısı ile insanların barınma hakkının...