Neoliberalizmin dehşetli travması, özellikle diktatörlük ardılı günlerde, diktatörlüklerin hazırladığı alt yapı üzerinden sağa sola özgürlük köpükleri saçarak geliyordu. Ordunun rütbelerine kadar çekilmiş asık yüzleri yerine, suratlarına reklam şirketleri tarafından oturtulmuş eğri büğrü bir sırıtma...
“Seni kim cennete alır” diyeceksiniz ama ben de bundan önce söylemek isterim ki beni neden zorla cennetinize götürmek istiyorsunuz? Bu fani dünyadaki sıkıcı varlığınıza katlanmak mecburiyetim, ebediyette devam etmesin… Bir barda tanıştık. Montevideo’nun depresif...
Hepimiz, her geçen gün biraz daha, sanki tekerlekli bir sandalyede yaşıyormuşuz gibi gelmiyor mu size de? Bir havaalanı otelinde kalıyordum. İki metreye üç metre kadar galiba, duş ve tuvalet de dahil. Öyle büyük yerlere...
Sokaklardan eylem sesi geliyor Barselona’da. Ah sevgili okur sizi yazının burasında bırakıp eyleme gidiyorum. Yolu kesmişlerdir mutlaka, bir helikopter sesi geliyor yukarıdan ve slogan sesleri. Birkaç patlama, gaz bombası ya da şenlikli havai fişekleri…...
Maduro ilk seçimi kazandığında da “Chavez’in boşluğunu ancak daha sol ve radikal programlar uygulayarak aşabilir yoksa davul tozu, minare gölgesi” diyen ben değilmişim gibi, Nusret’in hesabını bana yüklemeyin arkadaşlar! Birader nedir bu Maduro’dan çektiğim?...
Doğru söyleyin hangi bayramda eğlendiğinizi hatırlıyorsunuz ki eğer tatil diye uzağa kaçmadıysanız ve bahşiş verilerek sizi gülümsetmedilerse? La Mercè festivali var Barselona sokaklarında. Uzun zamandır hazırlanıyor insanlar. Komik devler oluyorlar bazen, kolları uzun, koca...
Biberleri ince dilimliyordum. İnce uzun. Renk olsun diye biraz kırmızı biber de ekliyordum, sararmışlardan da. Ne kadar çok renkli görünürse yemeğin o kadar güzel olduğuna inanıyordum. -Her zaman batıl inançlarım oldu. İşler yolunda gitsin...
Gitmenin parayla ilişkisi var mı ? Var tabii ama bacaklarınızla, sol kolunuzla mesela, kalp acınızla ya da diş ağrınızla daha çok ilişkisi var. ‘Gitmek’ istiyoruz ama para yok diyorlardı. Hep derler bunu. Alaycı bir...
Kolay değil birikmişleri terk etmek. Yani geride bıraktıklarımız sadece bu saydığım ortak nefret duygularımızdan ibaret değil. İnsanın en güçlü ve zayıf tarafı alışmak devreye girince, bir niteliksiz film şeridi gibi içimizden akıp gidiyor hayat....
Bir gün önce tanışmıştım onlarla. Kadının, kadınlardan birinin, saçına yengeç tutunmuştu denizde. Uzun, beline kadar saçı vardı. Sırt üstü yüzdüğünde saçlarına tırmanmıştı yengeç. -Ne bilsin hayvan.- Saçlarını salladık birlikte, ısrarla bırakmadı. Üçü çıplaktı bir...