Çok güvenliydi orman. Mafya yoktu mesela. Çok temizdi. Vergi memuru ve televizyon yoktu. En azından şimdilik. Dahası, devlet çok lazım olmazsa içeri girmiyordu. Sağa sola asılmış manasız başkan fotoğrafları görmek zorunda değildin. Hadi denize...
Yerli ailenin kendi lamaları vardı, etlerinden, sütlerinden ve yünlerinden faydalandıkları. Çok komik ve hoştular. Dişlektiler. Çok güzeldiler ama biz özgür lamaları çekmek istiyorduk… 22 Temmuz Pazar 2018 Saat: 00:02 Kuzey Arjantin’de bir su...
Madrid’deki Caixa Forum’un yeşil duvarından esinlendik. Ağaçlar ısıyı engelliyor. Dışarısı sıcaksa serin, soğuksa ılık oluyor içerisi. Evinizin etrafını “ısı yalıtımı” adı altında kanserle mantolamanız gerekmiyor. Hem de pencereden uzanıp, etiniz için kekik koparabiliyorsunuz mesela....
Bir hafta her şey çok sakin geçecek zannediyordum. Yeterince yiyeceğim vardı ve pirinç rakısı. Koreli çiftçiler vermişti her şeyi. Yazı yazacaktım… Üstüm yanık kokuyordu hâlâ. Keskin bir koku bu, yanık lastik ve devlet kokusu....
Anna son el arabası tuğladan sonra eldivenlerini çıkartıp gitti. Jose onun götürdüğü tuğlaları örünce işi bıraktı. İskelenin üzerinden indi belediye meclis üyesi kitapçı, harç makinesini yıkayıp ayrıldı meydandaki barın sahibi… Anna bir anaokulu öğretmeniydi....
Kooperatif kurmuyorlardı çünkü hepsi ertesi gün, mesela yüz bin dolar edecek bir altın kayası bulacaklarını düşünüyorlardı. Ne kadar yoksullarsa, o kadar büyük oluyordu bu kaya. Bunu paylaşmak istemiyorlardı. Birbirlerine uydurma olduklarını iyi bildikleri büyük...
Meksika’da solcu-sosyal demokrat aday Obrador seçimi kazandı. Allah benzetmesin yaklaşık 50 yıllık sağcı iktidarı yani bildiğiniz bileceğiniz yolsuzluğa en çok batmış partilerden birini, büyük oy farkıyla yendi. Güzel geliyor insana çünkü bu dönemde sadece...
Seyahate çıkarken gereksiz hiçbir şey olmasın yanınızda. Vali, kaymakam, tapu memuru, her şeyi bildiğini zannedenler, ki onların bildikleri her şey zaten, az olsa bile… Az şey. Temel kural, en az şey. Mesai saatlerini mutlaka...
Bu sandık tiyatrosunun son perdesinde açılan sandık sayısı içinden çoğunluk olarak çıkmayı beklemek şapkadan tavşan çıkmasından başka bir şey değildir. Bu seçimde sonuç olarak daha kötü bir durum ortaya çıkmamıştır aslında. Zaten her şey...
İlk derse Pink Floyd’un ‘The Wall’u ile başlıyordum hep. Klibi de vardı, okulu yakıyorlardı filan. Öğrencilerin nedense hoşuna gidiyordu. Bazen, devrim oldu zannediyoruz diyorlardı, kahve içip bir yerlerde konuşurken. Bir ara üniversitelerde ders veriyordum....