Thatcher madenleri kapattığında, işçilerin işgal edip, üretime devam ettikleri madendi burası. İşsizliğe ve yoksulluğa karşı, fazla düşünmeden, dünyanın bir sürü ülkesindeki işçiler gibi, ‘İşgal et, Diren ve Üret’ yolunu bulmuşlardı. Galler’in eski bir madenci...
Ne güzel bir şeydir, büyük toprak sahiplerinin topraklarını işgal etmek. Ortalık taze kırılmış çit kokar ve faka basmış mülkiyet… Eşi ve çocuğuyla birlikte yürüyordu. Eşi de onun gibi siyahtı ve onun gibi, uzun zamandır...
Şenlikli saf bir eşitlik nihayetinde herkesin ölmesi! Yani ne güzel şey ölüm, mutlak eşitliğin yüce karanlığı! İyi ki varsın ve yaşasın devrimci Azrail… Eğer ölüm olmasaydı bu insanlık hiç çekilmezdi. Doymak bilmeyen zenginler için...
Halk yolu kesmişti, bu yüzden Paraguay sınırına gidememiştik. Yanan lastikler, traktörlerle yolun ortasına sürüklenmiş büyük ağaçlar ve yanakları koka yapraklı bir sürü insan vardı barikatlarda. Bir kilisede kalıyorduk. Kalın duvarlı, dar pencereli, bol kasvetli...
Şenlikli günlerden biriydi. ‘Sarı Yelekliler’ yürüyecekti öğleden sonra. Bazı büyük dükkanlar, pahalı, çok pahalı dükkanlar, bankalar filan dış cephelerini, büyük tahta panolarla kapatıyorlardı Bir Fransız şarkısıydı bu. Hemen arkamdaki cafe de çalıyordu. Güzel bir...
O zamanlar ‘selfi’ yoktu. Kendi kendine fotoğraf çekmek, bir yalnızlık belirtisiydi ya da hiç kimse yalnız değildi galiba. Selfi çekmek ve yalnız olmak, mahcup ediyordu o zamanlarda insanı. Galiba daha kalabalıktık ve daha az...
Biraz düşünün; hiç bugüne kadar, başkanların konuşma yaptığı bir yerde, herhangi bir yerde hiç eğlendiniz mi? Sahiden düşünün… Şenlikli bir dünya olacak, başkanları çöpe attığımızda, çok şenlikli bir dünya…. Kentin ana caddesiydi, hatta ülkenin....
Ütopya’ ya ihtiyacımız olduğunu söylediğimde, birçok arkadaş ‘Peki nasıl bir ütopya?’ diye sordu. Böyle bir formülüm yok ama mesela Brezilya MST-Topraksız İşçi Hareketinden bir parça serpeyim ortalığa. Geçen hafta ‘Ütopya’ ya ihtiyacımız olduğunu söylediğimde,...
Sadece düşünme eylemini kurtarmak için bile ütopyaya ihtiyacımız var. Bırakın seçimler, sandıklara gömmeye devam etsin boş umutları. Boş verin! Ütopya kendi çatlağını bulur; düşüncenin lokomotifi o çünkü… Sevgili okur hemen yazının başından söylemeliyim ki...
Hadi herkes iş başına! Eskimoların kızaklarındaki gibi herkes diğerinin kıçını ısırmaya devam etsin. Bu kızak öyle yürüyor çünkü… Kitap okuyordum, nehir kıyısında… Biraz ileride dünyayı değiştiren bir köprü vardı, Latin köprüsü. Geleceğin bir imparatorunu...